เขียนหัวข้อนี้ช้าไปไหม? สำหรับผมถ้าหากเขียนก่อนหน้านี้ที่ผ่านมาจัดว่าเร็วไป กับผลพวงต่อคนภายในสังคมจากวิกฤติเชื้อไวรัสวัววิด (Covid-19) เนื่องจากว่าบางมุมพวกเราบางทีอาจพึ่งรู้สึก เพิ่งจะได้สัมผัส หรือพึ่งจะได้ผลว่ามันกระทบมากมายน้อยกว่าที่คิดเพียงใดแล้วก็หากแม้ดูเหมือนจะผ่านตอนห่วยที่สุดไปแล้ว แม้กระนั้นก็ยังไม่บางทีอาจเชื่อใจ รวมทั้งผมเขียนประเด็นนี้ภายหลังจากมีวิกฤติไปแล้วเกิน 6 เดือน.. 10 บทเรียนจากวิกฤติเชื้อไวรัสวัววิด (Covid-19)หลายเรื่องบางทีอาจได้มองเห็น, รู้, พอเพียงรู้สึก หรือได้รับผลพวงกันแล้ว[ เครดิตฟรี] แม้กระนั้นก็มีคนหลายกรุ๊ปมิได้รับผลพวง หรือยังมิได้รับผล ถ้าหากจะว่าไปบางหัวข้อนั้นไม่มีความจำเป็นที่ต้องเกิดขึ้นจากวิกฤติเชื้อไวรัส แต่ว่าควรจะใส่ใจไว้บ้างว่าผลพวงกลุ่มนี้อาจมีขึ้นอยู่กับพวกเราวันหนึ่งบนวิกฤติส่วนตัว ซึ่งก็ตามทีความไม่ระมัดระวังสำหรับการดำรงชีวิตของแต่ละคน อ่านมองเป็นแง่คิดกันไป ความเพียงพอ ที่บางทีอาจน้อยเกินไปเป็นอย่างแรกที่คงจะได้ผลโดยเป็นอย่างมากเมื่อตอน Lockdown ปิดเมือง ก่อนหน้านี้ที่ผ่านมา ทำให้เศรษฐกิจหยุดในทันที หลายๆคนได้รู้เรื่องเศรษฐวิทยาในแบบก้มศีรษะ กล่าวอีกนัยหนึ่ง อาจจะไม่ทราบในวิธีการวิชาการแต่ว่าเห็นภาพและก็ทำความเข้าใจโดยตรงจากสิ่งที่พบจนกระทั่งจำต้องผงกศีรษะตามว่ามันมีผลถึงพวกเราได้จริงไม่ไกลตัว ที่แม้ว่าจะผ่านมานับเป็นเวลาหลายเดือนผลพวงจะยังคงมีผลต่อมาอยู่เรื่อยได้แก่ ภาพรวมเสมือนจะดียิ่งขึ้น แม้กระนั้นธุรกิจมากมายกลับทยอยปิดตัวฯลฯแล้วก็อดีตกาลการเลี้ยงชีพ ที่มีแบบหาเงินแบบมีมาใช้ไปเป็นความคุ้นเคย แต่ว่าจากวิกฤติเชื้อไวรัสวัววิด-19 ผู้ที่ขาดเงินสำรอง คงจะไม่ต้องเอ่ยถึง…
Day: September 16, 2021
ผม “ถูกใจ” ต้นไม้ครับผม แต่ว่าก็อาจเพียงแค่ถูกใจ มิได้รัก หรือขนาดเผลอไผล เป็นไม่ค่อยรู้ดีว่าต้นอะไร เป็นอะไร ไม่ถึงกับขนาดศึกษาเล่าเรียนเนื้อหา แต่ว่ากล้าบอกว่าถูกใจจริงๆเนื่องจากว่ากระปรี้กระเปร่าเสมอที่ได้อยู่ใกล้ ได้สรรเสริญ ผมเคยอุตสาหะซื้อต้นไม้มาปลูก ตั้งแต่อยู่หอพักยุคเรียน แต่ว่าก็ไม่ค่อยรอด ตอนดำเนินการก็เคยมีคนเอาตะบองเพชร หรือแคคตัสมาให้ เขาว่าเลี้ยงดูได้ไม่ยาก ผมยังทำตายเลย.. แม้กระนั้นก็ด้วยความพอใจ ยุคดำเนินการประจำใหม่ๆเพียงพอวันเกิดผู้ใดในออฟฟิส [ เครดิตฟรี]ผมถูกใจซื้อต้นไม้เป็นกระถางให้เขา ถ้าเกิดทราบดีว่าเขามีบ้าน (ถ้าเกิดอยู่อพาร์ทเม้นท์หรือคอนโดเกรงจะเป็นภาระหน้าที่) จะว่าไปก็เป็นการให้ของตนถูกใจโดยที่ไม่คิดว่าอีกข้างจะถูกใจไหม แม้กระนั้นในความนึกคิดขณะนั้นเป็นพวกเราให้สิ่งดีๆกับเขา อยากที่จะให้เขาเอาไปปลูก ส่วนตัวเองนั้น คิดไปเองแล้วว่าพวกเราอาจจะมือร้อน ธาตุไฟ ปลูกอะไรไม่รอด คิดไปโน่น ผ่านไปนับเป็นเวลาหลายปีทวนตนเองก็คิดได้ว่า พวกเราเพียงแค่ไม่พร้อมที่จะปลูก เพราะเหตุว่าตั้งใจไม่มากพอ ไม่ดูแลมันดีพอเพียง ต้นไม้หลายอย่างยิ่งสวยยิ่งเปราะบาง รวมทั้งดูแลทิ้งขว้างมิได้ เมื่อคิดได้ ก็ไม่ได้อยากหามาปลูกด้วยรู้สึกตัวว่าไม่ค่อยตั้งใจพอเพียง……